Віцязь Пётр Аляксандравіч
(фота з сайта soyuz.by)
Акадэмік Нацыянальнай акадэміі навук Беларусі ( 1994 ) , член- карэспандэнт (1989 г.) , доктар тэхнічных навук ( 1983 г.) , прафесар ( 1986 г.) , заслужаны дзеяч навукі БССР ( 1991 г.) , вучоны ў галіне распрацоўкі новых матэрыялаў і тэхналогій.
Пётр Аляксандравіч Віцязь нарадзіўся 6 Жніўня 1936 у вёсцы Першамайская Бярозаўскага раёна Брэсцкай вобласці. Па 1949 год вучыўся ў Першамайскай базавай школе. У гэтым жа годзе стаў вучнем нашай школы. 25 чэрвень 1955 Пётр Аляксандравіч атрымаў атэстат сталасці пад № 173144 , пра што ў кнізе выдачы атэстатаў па Сярэдняй школе г. Бярозы зроблена запіс пад № 84.
У 1960 г. Пётр Аляксандравіч скончыў Беларускі лесатэхнічны інстытут імя С.М. Кірава г. З 1961 г. - старшы інжынер , галоўны інжынер , старшы навуковы супрацоўнік , загадчык сектара лабараторыі парашковай металургіі Беларускага політэхнічнага інстытута ( БПІ ) , з 1970 г. - старшы выкладчык БПІ і адначасова - кіраўнік аддзела фізіка- хімічных даследаванняў НДІ парашковай металургіі . З 1977 г. - намеснік дырэктара НДІ парашковай металургіі БПІ , з 1980 г. - першы намеснік генеральнага дырэктара Беларускага рэспубліканскага навукова -вытворчага аб'яднання парашковай металургіі і адначасова - кіраўнік філіяла кафедры БПІ . З 1992 г. - дырэктар НДІ парашковай металургіі Беларускага дзяржаўнага навукова -вытворчага канцэрна парашковай металургіі і адначасова - кіраўнік філіяла кафедры парашковай металургіі і тэхналогіі матэрыялаў Беларускай дзяржаўнай політэхнічнай акадэміі ( БДПА) . З 1997 г. - віцэ -прэзідэнт , з 2002 г. - першы віцэ -прэзідэнт НАН Беларусі , з 2004 г. - першы намеснік Старшыні Прэзідыума НАН Беларусі.
Пётр Аляксандравіч з'яўляецца аўтарам больш за 600 навуковых прац , у тым ліку 29 манаграфій , больш за 180 вынаходак .
Віцязь П.А. - Кіраўнік Дзяржаўнай навукова - тэхнічнай праграмы " Новыя матэрыялы» , падпраграмы « Алмазы , звышцвёрдыя матэрыялы і вырабы на іх аснове » , на базе якой у Рэспубліцы Беларусь створана новая падгаліна , навуковы кіраўнік Дзяржаўнай комплекснай праграмы навуковых даследаванняў « Нанаматэрыялы і нанатэхналогіі » .
Віцязь П.А. - Член амерыканскага грамадства матэрыялаў ( ASM ) , Старшыня таварыства дружбы « Беларусь - Фінляндыя » , старшыня і сустаршыня міжнародных канферэнцый і семінараў , кіраўнік шэрагу міжнародных праектаў , член Прэзідыума ВАК Рэспублікі Беларусь , член Савета па каардынацыі фундаментальных даследаванняў НАН Беларусі , намеснік Старшыні Міжведамаснага навукова - тэхнічнага савета Міністэрства прамысловасці Рэспублікі Беларусь , член Каардынацыйнага савета тэхнічных ВНУ Рэспублікі Беларусь , член Навукова - тэхнічнага савета па Дзяржаўнай праграме развіцця парашковай металургіі ў Рэспубліцы Беларусь і многіх іншых спецыялізаваных вучоных саветаў НАН Беларусі , універсітэтаў , міністэрстваў.
Пётр Аляксандравіч Віцязь - член рэдакцыйнай калегіі амерыканскага часопіса « Advanced Performance Materials » і шэрагу іншых міжнародных часопісаў , галоўны рэдактар рэспубліканскага зборніка навуковых прац " Парашковая металургія » , член рэдкалегіі часопісаў " Даклады НАН Беларусі» , « Весткі НАН Беларусі» ( серыя фізіка- тэхнічных навук ) .
У 1980 г. П.А. Віцязю прысвоена Дзяржаўная прэмія БССР за распрацоўку і ўкараненне ў народную гаспадарку новых порыстых матэрыялаў і вырабаў на аснове металічных парашкоў , у 1987 г. - Прэмія Савета Міністраў СССР за распрацоўку і ўкараненне ў народную гаспадарку новых парашковых матэрыялаў і вырабаў , у 2002 г. - Прэмія НАН Беларусі і Сібірскага аддзялення РАН ім . акадэміка В.А. Капцюга , у 2007 г. - Прэмія прэзідэнта Акадэміі навук Украіны , Беларусі і Малдовы.
За вялікі ўклад у развіццё навукі і ўкараненне вынікаў даследаванняў акадэмік П.А. Віцязь узнагароджаны ордэнам Дружбы народаў ( 1986 г.) , Айчыны II ступені (2009 г. ) , Айчыны III ступені (2001 г. ) , медалём Францыска Скарыны ( 1996 ) , іншымі медалямі.
Красней Віктар Пятровіч
Фота з архіва школы: В.П. Красней - трэці зправа
Віктар Пятровіч Красней – прафесар Беларускага дзяржаўнага ўніверсітэта, лексікограф.
Нарадзіўся 20 ліпеня 1937 года ў в. Хамічы Бярозаўскага раёна. Скончыў СШ № 1 г. Бярозы ў 1955 годзе (гэта быў яе другі выпуск). У кнізе выдачы атэстатаў сталасці зроблены запіс пад № 66 аб тым, што Віктар Краснейатрымаў атэстат сталасці № 173556. У 1955 годзе ён быў прызваны ў армію, служыў у ЗГВ у Германіі. Пасля службы ў арміі паступіў на аддзяленне беларускай і рускай моваў Беларускага дзяржаўнага ўніверсітэта, якое скончыў у 1963 годзе з адзнакай. Два гады працаваў у в. Рэвяцічы настаўнікам беларуская мовы, у 1965 годзе паступіў у аспірантуру БДУ. Пасля заканчэння аспірантуры яго пакінулі працаваць ва ўніверсітэце.
Віктар Пятровіч з’яўляецца аўтарам падручнікаў для школ і ВНУ, слоўнікаў і дапаможнікаў па беларускай мове.
Ніна Язэпаўна (Іосіфаўна) Мацяш
Славутая паэтэса, перакдадчыца, грамадскі дзеяч Ніна Язэпаўна Мацяш з’явілася на свет 20 верасня 1943 года восьмай па ліку ў звычайнай сялянскай сям’і.У яе бацькоў (Язэпа Мікалаевіча Мацяша і Алены Сымонаўны ) было дзесяць дзяцей.
Як вядома, дзяцінства пісьменніцы прайшло ў роднай вёсцы Нівы Бярозаўскага раёна Брэсцкай вобласці.У 1950 годзе Ніна пайшла вучыцца ў першы клас мясцовай школы, як тады называлі яе “па хатах”. Спачатку дзеці сядзелі за доўгімі сталамі, а пазней ужо з’явіліся і парты. Да восьмага класа Ніна вучылася ў Ніўскай сямігадовай школе.
Дзесяцігодку заканчвала ўжо ў раённым цэнтры. Свой бярозаўскі перыяд праводзіла ў старэйшай сястры Зінаіды. Тут дзяўчынка жыла і хадзіла ў сярэднюю агульнаадукацыйную школу № 1, тут паступова выяўляліся і яе паэтычныя здольнасці. Менавіта у Бярозаўскай школе, дзяўчына цвёрда вырашыла пайсці вучыцца далей у Мінскі педагагічны інстытут замежных моў на нямецка-французскае аддзяленне, каб стаць перакладчыкам. У 1960 годзе Ніна Язэпаўна атрымала атэстат сталасці (№ 495493). У гэтым жа годзе яе мара спраўдзілася: яна стала студэнткай гэтай прэстыжнай установы. Ніна Язэпаўна скончыла інстытут у 1966 годзе. З 1973 па 1977 год выкладала нямецкую мову ў Белаазёрскім прафесійна-тэхнічным вучылішчы.
Першы верш Ніны з’явіўся ў друку па-руску ў 1963 годзе ў раённай газеце “Маяк коммунизма”, калі ўжо
з-за хваробы прыпыніла вучобу ў Мінску (знаходзілася ў акадэмічным адпачынку). З 1967 ўжо з’явіцца цвёрды і свядомы намер пісаць на спадчыннай літаратурнай мове – па-беларуску.
Ніна Язэпауна з’яўляецца аўтарам шматлікіх паэтычных зборнікаў, у тым ліку: «Агонь» (1970), «Удзячнасць» (1973), «Ралля суровая» (1976), «Прыручэнне вясны» (1979), «Поўны келіх» (1982), «Паварот на лета» (1986), «Шчаслівай долю назаві» (1990), "Паміж усмешкай і слязой"(1993), "Я вас люблю"(1998), "Палёт над жытам"(1998), "Душою з небам гаварыць"(1999), "Богава дрэва"(2004). Яна перакладала з нямецкай, польскай, французскай моў. на беларускую творы Жоржа Сіменона, Сэнт-Экзюпэры, Гі дэ Мапасана, Франсуа Жакмэна, Жана Аліўе.
Лаўрэат фестывалю «Берасцейская зорка-98», літаратурнай прэміі імя Аркадзя Куляшова, прэміі Усебеларускага фестывалю моладзі, прысвечанага 50-годдзю камсамола (1970) за вершы аб моладзі. Заслужаная дзеячка мастацтваў Беларусі.
Не стала Ніны Мацяш 19 снежня 2008 года. Пахавана у роднай вёсцы.
Ніна Мацяш (трэцяя злева ў другім радзе) з аднакласнікамі ў Бярозаўская сярэдняй школе (з архіва сястры паэткі)
Янушка Вячаслаў Аляксеевіч
Вячаслаў Аляксеевіч Янушка . Намеснік дырэктара па кардыяхірургічнай дапамозе РНПЦ «Кардыялогія » . Акадэмік АМН Беларусі , прафесар , доктар медыцынскіх навук , галоўны пазаштатны судзінкавы хірург Міністэрства аховы здароўя Беларусі , старшыня Беларускай асацыяцыі ангиологов і сасудзістых хірургаў , загадчык лабараторыі хірургіі сасудаў РНПЦ « Кардыялогія » . Ўдастоены звання « Выдатнік аховы здароўя РБ».
Скончыў СШ № 1 г. Бярозы ў 1967 годзе. У гэтым жа годзе паступіў у Мінскі дзяржаўны медыцынскі інстытут . Працаваў у г. Івацэвічы , у Мінскай абласной бальніцы , са студзеня 1979 года практыкуе ў РНПЦ кардыялогіі. З'яўляецца аўтарам кнігі « Хірургія аорты і яе галін . Атлас і кіраўніцтва » .
Крыніца : http://maiak.by